fenicka

Encyklopedia PWN

[ugaryckie nt ‘źródło’],

mit. kananejska bogini wojny, płodności i miłości, siostra Baala;

alfabetyczne pismo zachodniosemickie Aramejczyków;

Asztarte, gr. Astarte, syr. Atargatis

[ugaryckie strt ‘bujna’, ‘wspaniała’],

semicka bogini miłości i płodności, wegetacji, patronka myśliwych;

litera alfabetu pol. (i łac.), pochodząca poprzez gr. [bḗta] (beta) od fenickiej (północno-zachodnio-semickiej) litery bêṯ;

Baalbek, Ba‘labakk, w okresie hellenistycznym Heliopolis,

m. w północno-wschodnim Libanie, w dolinie Bekaa, na zachodnich stokach Antylibanu.

jeden z najznakomitszych rodów w Kartaginie, który swój początek wywodził od mitycznej Dydony;

Tabele, zestawienia